Emily mag an't Meer to geern barft op'n Sand rümlopen. Man as Emily an'n Strand kummt, ward se wat Snaaksch gewohr: Dat Meer is weg! Dor, wo gistern noch dat Water weer, is mit't Mal blots noch de natte Sand to sehn. Foorts moolt Emily sik op'n Padd un will dat Meer söken. Se dröppt Möven, Seehunnen un veel nee Frünnen. De vertellt alltohoop wat anners, woso dat Meer nich mehr to sehn geiht. Wokeen von jüm flunkert oder seggt würklich de Wahrheit? >> Emily un dat Meer<< is een Geschicht to'n Vörlesen un Sülbens-Gewahr-Warrn, vertellt op Hooch un Platt. Mit eenen Moond-Klenner to'n Utsnieden un Basteln köönt de Kinner utproberen, wat se öber de Tide al weten dot.